Ik herinner me nog het jaar 1998. Het stofzuigergeluid leek een zekere vorm van ademnood te ontwikkelen ...

Ben ik stilaan gaargekookt in mijn eigen beleggingsvet ?

Kreeften zetten de sirtaki in, en de slok witte wijn baant zich als een aanspoelende golf door mijn keelgat.

Zo had ik succes bij dat alternatieve meisje waarmee ik een hand, een fles retsina, een handvol maïssigaretten en het hele wereldleed deelde.

Mijn gedachten, in normale toestand als licht opgeklopte room, waren gespateld tot een klomp boter.